Het paradijs

Na al het wandelen in de eerste week in Sumatra, is het nu tijd om te relaxen. Vanuit Berastagi zijn we dinsdag naar Singkil gereden. Natuurlijk mét een tas met allemaal visspullen waaronder 2 vishengels[e-1f60a].

Het plan was om te overnachten in Singkil en dan zouden we daar woensdag door een speedboot opgehaald worden die ons naar Pulau Tambarat zou brengen. De eigenaar van het eiland had op maandag laten weten dat er storm verwacht werd en dat het nog onzeker was of de speedboot dan wel kon varen. Het alternatief was de ferry vanuit Singkil naar Pulau Banyak en vanaf daar met een speedboot verder. Omdat woensdag Timo jarig was en we dan toch wel graag op het eiland wilden zijn, werd het voor de zekerheid de ferry. Echter deze ging om 15 uur en daar zaten we dinsdagmorgen 9 uur nog 211 kilometer vandaan. Weer een leuke route door de bergen met veel haarspeldbochten en toeteren. We kwamen na stevig doorrijden om 14.55 uur aan bij de ferry. Toen kaartjes gekocht en de auto kon geparkeerd worden in de tuin van de man die de kaartjes verkocht (parkeren van de auto was 3 keer zo duur als de ferry[e-1f609]). Het personeel van de ferry werd al wat onrustig, want het was inmiddels 15.10 uur en de touwen werden al losgemaakt. Het laatste stuk gerend met onze tassen en toen konden we nog net de laadklep van de boot oprennen. De ferry was een bijzondere ervaring. Wij waren daar de enige blanken dus een leuke bezienswaardigheid voor velen. Men had zich goed voorbereid op deze tocht; overal lagen kleedjes met mensen erop en werd er uitgebreid gegeten. Ook op alle stoelen lagen mensen. Met moeite vonden wij 3 stoelen waar we konden zitten gedurende de tocht van 3,5 uur. Indonesiërs zijn een bijzonder volkje. In de ferry mocht niet gerookt worden volgens alle bordjes, maar er werd overal gerookt en plastic flesjes werden zo overboord gegooid. Sinds wij Indonesië bezoeken is hier nog weinig in veranderd.

Op de boot kwam er iemand vragen wat onze plannen waren en via hem hoorden we over een plek waar we konden slapen. Dit hadden we door de veranderende plannen nog niet geregeld. Deze man kon ons de volgende dag ook wel met zijn boot naar het andere eiland brengen.

Op Pulau Banyak zijn we inderdaad naar de geadviseerde homestay gegaan en hebben we in het dorp gegeten voor maar liefst €6,60 met zn 5-en.

De tamtam deed zijn werk in het dorp en op een gegeven moment kwam er iemand langs met een telefoon en werden we gebeld door de eigenaar van ons volgende verblijf op Pulau Tambarat. Het bleek dat ook zij een boot voor ons geregeld hadden. We hadden een naam en een telefoonnummer gekregen van de man op de ferry, maar dit nummer bleek niet te werken. Al pratende aan de telefoon werkte de tamtam wederom goed en kwam de man van de ferry ook even langs. Onderling hebben zij toen besproken dat de man van de ferry ons zou brengen met zijn boot, maar dat er wel allemaal boodschappen voor het eiland mee zouden gaan. De volgende ochtend stonden wij op tijd klaar, maar moesten we wachten op de boodschappen (vissen, groenten én een taart[e-1f60a]) en tot het zou stoppen met regenen. Een paar uur later zaten we op de boot en 1,5 uur later kwamen we aan op Pulau Tamborat. Een klein idyllisch eiland (wit strand, blauw water, palmbomen) waar slechts 4 huisjes staan en waar je de hele dag eet wat de pot schaft. Het wordt gerund door een familie (Indonesische vrouw met een van oorsprong Tsjechische man en hun 3 kinderen (?). Het was die dag de verjaardag van Timo die 16 jaar werd. We hebben een heerlijke relaxte dag gehad met zwemmen en snorkelen en ’s avonds kwam de familie met een gitaar én een taart “happy birthday” zingen voor Timo. Echt leuk en Timo heeft een leuke verjaardag gehad!

Donderdag wederom een relaxte dag en een rondje om het eiland gemaakt. De omtrek van het eiland is 3,1 kilometer, dus een prima wandelingetje voor ons[e-1f60a]. Gister zouden we een snorkeltrip gaan maken. Met een boot zouden we naar meerdere eilanden gaan waar het prachtig snorkelen zou zijn. Om 9.30 uur zaten we op onze boot. Echter bij het vertrekken vanaf het strand ging de motor niet snel genoeg aan, kwam er door de hoge golven en de sterke stroming veel water in de boot en kapseisde de boot. Wij konden nog net op tijd van de boot afspringen. Mét onze spullen. De boot is uiteindelijk helemaal onder water gegaan, maar door hulp van iedereen is het water er uiteindelijk weer uitgekregen. Met ons was alles goed en we hadden gelukkig onze spullen allemaal. De man van de boot was erg van slag, hij is bang dat zijn boot het niet meer gaat doen en zijn telefoon is gezonken. Na de spannende start van de dag, hebben we uiteindelijk een relaxt dagje gehad.

Vandaag toch de snorkeltrip in de herkansing gemaakt. En dit was echt super! Het vertrekken was heel even spannend voor ons, maar ging prima. We zijn op 4 verschillende plekken gestopt om daar te snorkelen. Echt mooi is de onderwaterwereld hier. We hebben ontzettend veel gekleurde vissen gezien. En tussendoor hebben we bami goreng gegeten op een klein eilandje. We zijn blij dat we dit toch in de herkansing gedaan hebben.

Wellicht dat de mannen morgen nog een vistrip gaan doen met iemand die schijnbaar hele grote vissen kan vangen. Maandag vertrekken we hier weer en gaan we een paar dagen rijden richting het zuiden (Bukittinggi). De jongens kijken erg uit naar een stop bij een supermarkt zodat ze daar cola en heel veel koekjes kunnen kopen. Hoe fijn het ook is in ons paradijs, cola en koekjes hebben ze hier niet…..