Laatste dagen Sumatra

Woensdag schreef ik het laatste verslag vanaf het prachtige eco-resort. Op donderdag zijn we hier weer vertrokken. Eerst met de boot en toen weer verder met de auto. Onderweg maar weer gegeten bij de KFC waar we op de heenweg ook gegeten hadden[e-1f60a].

Onderweg gestopt bij een markt waarvan we dachten dat het alleen een fruitmarkt was. Er bleek naast fruit ook diverse (levende) vissen en kippen te koop die ter plekke ‘schoon’ gemaakt werden. De mensen op de markt vonden het erg leuk dat wij daar liepen en wilden ons dan ook van alles verkopen. Uiteindelijk alleen drakenfruit en watermeloen gekocht en dit lekker in de auto opgegeten.

We zijn ’s middags gestopt bij een hotel wat er wel aardig uitzag. De mensen daar spraken weinig Engels, maar deden met google translate erg hun best. Op google maps zagen we een stukje verder een restaurant wat er wel leuk uitzag, dus daar zijn we ’s avonds gaan eten. Het bleek een verrassend leuke plek en de eigenaar vond het erg leuk dat wij er waren. Er zijn die avond vele foto’s gemaakt met ons samen met de Indonesische gasten. De mensen daar kennen geen schaamte als het gaat over het nemen van foto’s. De dames gingen gewoon naast ons zitten en sloegen een arm om me heen. Er kwam ook nog iemand karaoke zingen…. We kregen het idee dat dit speciaal voor ons geregeld was[e-1f609].

De volgende ochtend wilden we weggaan zonder ontbijt. We hadden daar namelijk niet veel vertrouwen in het ontbijt, De mensen daar hadden hier blijkbaar toch wel op gerekend. Natuurlijk heel attent van ze…. We kregen een zak met 5 kleine zakjes met iets van melk met rijst, mais en bruine bonen? Hoe attent ook, deze zak hebben we maar lekker dicht gelaten[e-1f609].

De lunch hebben we gegeten bij het restaurant naast het waterpark waar we op de heenweg ook gegeten hadden. Weer prima gegeten!

Vrijdag zijn we doorgereden naar Sipirok. Sipirok staat bekend om haar slechte wegen… maar het was een mooie plek met allemaal huisjes in Batak style. Deze plek wordt gebruikt als overnachtingsplek voor de georganiseerde rondreizen door Sumatra. Zo hadden wij deze plek gevonden. Wij waren nu de enige gasten. Het was een mooie plek om te overnachten, maar verder was er niet veel te doen.

Onderweg was het duidelijk merkbaar dat we weer uit het Moslim deel van Sumatra reden. Minder moskeeën en meer kerken, minder gezang van de moskeeën, minder hoofddoekjes op straat en weer B1 en B2 restaurants langs de weg. In een B1 restaurant worden gerechten met hond geserveerd en in een B2 restaurant worden gerechten met varkensvlees gegeten. B1 staat voor biang (hond) en b2 voor babi (varken). Voor de Batik mensen zijn dit echte delicatessen waarvoor speciale honden en varkens gefokt worden. De moslim mensen eten dit natuurlijk niet.

Wel fijn dat hier weer alcohol geschonken wordt en ik in dit deel van het land weer hemdjes kan dragen[e-1f609].

Zaterdag zijn we weer verder gereden naar Lake Toba. Lake Toba is een kratermeer dat na een vulkaanuitbarsting 300.000 jaar geleden is ontstaan op 900 meter hoogte. Bij een volgende grote vulkaanuitbarsting is daarna het (schier)eiland Samosir ontstaan (672 km2). We zitten op het schiereiland in Tuktuk aan het meer en mét een zwembad. Deze locatie wordt gerund door een Duitse dame met haar Indonesische man. Het is hier erg fijn. Naast een heerlijk zwembad, hebben ze bij het ontbijt wafels en is er bruin brood en kaas[e-1f60a]. Zaterdagavond konden we meteen aanschuiven voor een buffet en live muziek. Op zondag hebben we een fietstocht gemaakt met mountainbikes. We hebben ons laten afzetten op een hoog punt (500 meter gestegen) en vanaf hier konden we voornamelijk naar beneden fietsen. Onderweg een aantal keren gestopt voor het maken van foto’s van mooie uitzichten en om wat te drinken. Al met al hebben we 25 kilometer gefietst. Aan het einde van de middag gaat het hier steeds regenen en onweren. Daarom maar weer in het eigen restaurant gegeten met weer dezelfde live muziek[e-1f609].

Vandaag hebben we de toerist uitgehangen. We zijn naar het museum Huta Bolon Simanindo geweest. Hier staat het huis van een Batak-koning die 14 vrouwen had. Er zijn in Noord-Sumatra meerdere Batak stammen. De Tobatak die rond het Tobameer wonen is de grootste Batakstam en wordt ook als de meest pure Batakstam beschouwd. In oude tijden waren de Bataks nog rituele kannibalen. Nu eten ze alleen nog hond en varken…. Kenmerkend is de bouwstijl van de huizen: het hoge dak is sikkelvormig, met punten aan de voor- en achterzijde naar boven wijzend. Deze huizen zijn we onderweg al veel tegengekomen. Naast het museum was een grote tuin met een klein restaurantje. De eigenaresse was een erg lieve dame en vertelde van alles. Koningin Juliana en prins Bernard zijn hier geweest in 1972 en hier hingen allemaal foto’s van. Koning Willem Alexander en koningin Maxima zouden hier in 2020 een bezoek brengen. Deze lieve dame had voor dit bezoek al een molen laten bouwen in haar tuin om te laten zien dat Nederlanders erg welkom waren… maar dit bezoek ging uiteindelijk niet door. Ze had poffertjes met bruine suiker op de menukaart en die moesten natuurlijk geproefd worden. Daarnaast kwam er net een bananenbrood uit de oven en die moest natuurlijk ook geproefd worden. Alles smaakte goed en het was leuk om alle verhalen te horen.

We rijden morgen terug naar Medan. Heen zijn we hier via de weg het schiereiland op gekomen. Morgen gaan we met de ferry het schiereiland verlaten. In Medan slapen we nog 1 nacht en dan vliegen we woensdag terug naar Bangkok waar we nog een paar dagen zullen blijven voordat we naar Nederland vliegen.

De afgelopen weken zijn echt voorbij gevlogen. We kunnen ons eigenlijk niet voorstellen dat onze reis bijna ten einde is….. Maar ja aan al het mooie reizen komt ook een keer een einde. Dan staat ons weer een heel ander avontuur te wachten! We hebben het steeds vaker over alles wat er de komende weken nog geregeld en gedaan moet worden voor onze verhuizing eind augustus. Zo is er nog veel schilderwerk te doen, moet de verhuizing nog geregeld worden, is er waarschijnlijk veel te doen in onze eigen jungle en gaan we plannen maken voor de volgende verbouwingen. Daarnaast zijn er nog genoeg keuzes te maken over de toekomst van onze schapen, de inrichting van de tuin met een voetbalveld en trampoline en misschien een 2^e hond?

Maar voordat we flink aan de slag gaan, genieten we eerst nog even verder in Tuktuk en van onze laatste dagen. Ik zit nu naast het zwembad dit verslag te schrijven, Daan en Remko zijn aan het vissen in het meer (voornamelijk goud vissen) en Timo en Bas zijn aan het relaxen in onze Batakvilla. Bas is vandaag niet helemaal lekker, dus hopelijk voelt hij zich snel weer beter. De lucht boven het meer begint alweer donker te worden, dus waarschijnlijk straks weer regen en onweer…. En dus vandaag weer hier eten met dezelfde live muziek als gister en eergister?