Rafflesia, Luwak, Lake Maninjau en Ecolodge

Afgelopen donderdag zaten we dus nog bij ons zwembad in Bukittinggi. Nu zitten we op een soort eilandje en regent het de hele dag al [e-1f601]. In Bukkittinggi zijn we ’s avonds de stad weer in geweest. Daar voor de verandering een keer Turks gegeten en Daan heeft een nieuwe lange broek gekocht (die had hij natuurlijk echt nodig[e-1f609]). Daarnaast heeft Daan ook nog een aantal ‘echte’ Gucci petten gekocht die hij aan zijn vrienden wil geven.

Vrijdag zijn we weer verder gereden. We hadden gelezen dat er in de buurt een natuurgebied was waar de Rafflesia Arnoldii kan groeien. Dit is de grootste bloem ter wereld, rood met witte stippen, die wel een doorsnee kan hebben van ruim 1 meter. We hadden in anderen Aziatische landen al gelezen over deze bloem, maar deze nog nooit gezien. Omdat we daar toch in de buurt waren, hadden we dit punt in de navigatie gezet en de navigatie natuurlijk netjes gevolgd. We kwamen uiteindelijk uit op een hele smalle weg ergens tussen de rijstvelden…. Op de weg lag een grote berg zand, dus we konden niet verder. Toen kwam er al iemand aan die vroeg of we de Rafflesia zochten. Remko moest de auto achteruit de weg weer helemaal terugrijden en wij liepen met deze meneer mee. Hij bracht ons naar een andere meneer en die kon aardig Engels en vertelde hij dat er nu 3 Rafflesia’s in de bloei stonden en dat her een uur heen en een uur terug lopen was. Dat er nu 3 bloemen in bloei stonden was bijzonder omdat ze slechts 7 dagen bloeien. Tja, hier hadden de kinderen niet helemaal op gerekend toen wij hadden verteld dat we nog ‘even’ naar de grootste bloem ter wereld zouden gaan kijken… Het duurde dan ook even (inclusief de nodige compromissen over snoepjes) voordat we iedereen zo ver hadden om mee te wandelen.

We kregen allemaal een lange wandelstok en toen gingen we de jungle in. Het bleek een pittige wandeling te zijn die behoorlijk steil omhoog was. Daarnaast was het op sommige plekken erg modderig en daardoor glad. Maar na een uurtje wandelen zagen we de bloemen. Het was voor alle 3 de bloemen de 7^e dag dat ze in de bloei stonden. De kleur was minder fel en de bladeren waren al een stuk naar binnen gevouwen. Hierdoor waren ze niet meer zo groot. Maar al met al waren het nog steeds indrukwekkend grote bloemen! Vervolgens moesten we weer naar beneden. Dit ging met een aantal glijpartijen en heel wat modder gepaard. We hadden al bedacht dat het weer tijd was om de was te (laten) doen, dus deze kleding kon daar meteen bij. Naast de bloemen hebben we tijdens de wandeling ook gezien hoe kaneel, kruidnagel, mangosteen, citroengras, bananen en koffiebonen groeien. Erg interessant! Uiteindelijk vonden de kinderen het toch wel leuk om door de jungle te wandelen, dus na een moeizame start, was het snel weer gezellig onderweg[e-1f60a].

Weer beneden aangekomen konden we aan de Luwak koffie. Dit is 1 van de duurste koffies ter wereld en wordt gemaakt van de poep van de civetkat. Doordat er veel vraag naar is en weinig aanbod, worden er op veel plekken civetkatten in kooien gehouden. Dierenorganisaties zijn hier natuurlijk op tegen en adviseren dan ook om deze koffie niet te drinken. Waar wij waren zeggen ze dat ze de poep van wilde civetkatten uit de jungle halen. Dat geloven we dan maar… We kregen daar een uitgebreide ‘spreekbeurt’ van een dame over de civetkat en over het proces van het maken van de koffie. De jongens gaven de spreekbeurt een 7 en als tip hadden ze dat de spreekbeurt wel wat korter had gekund[e-1f609]. Toen hebben Remko en ik de koffie geproefd. Deze vonden wij wel lekker, maar of deze nu echt zoveel lekkerder of bijzonderder was dan onze koffie thuis?? Er wordt gezegd dat de Luwak koffie goed is voor van alles (diabetes, geheugen, maag), maar ook voor je huid. Mijn gezicht en arm werden hiermee ingesmeerd en dit werkte als een pittige scrub[e-1f60a]. Daarna had ik een heerlijke zachte huid.

Daar meteen maar geluncht en toen verder gereden naar de volgende bestemming: Lake Maninjau. Hier kom je via de meest bekende weg van West-Sumatra met 44 haarspeldbochten. We zijn hier 2 nachten gebleven en zaten op een mooi plekje aan het meer. Na aankomst eerst nog wat visspullen gekocht omdat 1 van de hengels het niet meer goed deed en de mannen kregen een zak met wormen mee om mee te vissen. Op zaterdag hebben we nog een wandeling gemaakt naar een waterval en verder hebben we veel gevist en gezwommen. Op zaterdagavond hebben de mannen nog mee gedaan aan een lokaal voetbaltoernooi. De spelregels waren als die van het zaalvoetbal, er werd 5 tegen 5 gespeeld en best of 3. Remko, Timo, Daan en Bas leenden een keeper van een ander team en moesten het eerste potje erg wennen aan de hobbelige ondergrond en de kleine bal. Het eerste potje verloren ze. Het tweede potje ging al veel beter en deze wonnen ze. Bij het 3^e potje stond het 1-1 en toen ging de moskee weer zingen… en moest iedereen gaan bidden. Iedereen vond het erg leuk dat er buitenlandse jongens meededen én dat ze ook nog konden voetballen[e-1f60a].

Op zondag zijn we weer vertrokken en we reden dit keer via misschien wel de beste weg van Sumatra. De weg was vlak en zonder gaten! Echt fijn! Remko reed op een gegeven moment zelfs 80 km per uur! Via Padang reden we naar een plek aan het strand waar we opgehaald werden door een boot. Die bracht ons naar een plek waar aan de ene kant zee is en aan de andere kant jungle. Je kan hier alleen maar met een boot komen.

Omdat wij geleerd hadden van ons vorige verblijf op het eiland, zijn we nu van te voren gestopt bij een supermarkt om chips en koekjes in te slaan. Onderweg geluncht bij de KFC want we gingen er ook vanuit dat er geen frietjes bij het nieuwe verblijf zou zijn (maar die zijn er dus wel [e-1f60a]). Het is hier prachtig. Het is een klein resort wat gerund wordt door een Franse dame. Zij probeert met haar ecolodge duurzaam toerisme te ontwikkelen. Het resort staat goed aangeschreven en hier zijn we al 3 Nederlandse gezinnen tegengekomen die we eerder op andere plekken ontmoet hadden. Dat is wel apart.

We vermaken ons erg goed met snorkelen (al een aantal zeeschildpadden gezien), suppen, spelletjes spelen, volleyballen, een beetje wandelen, een koekje en een chipje én 3 keer per dag eten wat de pot schaft. Vandaag is het weer dus niet zo goed. Dit is de eerste dag op Sumatra dat we veel regen hebben en veel wind. Prima weer voor Timo en Daan om weer eens hun workout met 5 km hardlopen over het strand te doen [e-1f60a].

Wij blijven hier nog tot donderdag. De weersvoorspellingen voor morgen zijn gelukkig weer een stuk beter! Donderdag beginnen we weer aan onze terugreis richting het noorden(Medan). Onderweg blijven we nog een paar dagen bij Lake Toba.