Wandelen, wandelen en nog meer wandelen

Daar zijn we weer! Nu vanuit Berastagi waar we vanmorgen de vulkaan Gunung Sibayak beklommen hebben en waar op dit moment onze was gedaan wordt (voor €1,50 [e-1f60a]).

Maar eerst terug naar waar ik het vorige verslag eindigde. Zoals toen aangegeven zijn we op donderdag vertrokken van Medan naar Bukit Lawang. Een reis van 100 km. Waar je hier in Nederland een uur over zou rijden, hebben wij hier 3 uur over gedaan. Deze weg was best goed… zeker in vergelijking met de reis die we op zondag maakten…. Het navigeren gaat wat moeizaam omdat er op veel plaatsen geen bereik is. Aangezien er niet zoveel wegen tussen Medan en Bukit Lawang zijn, was de eindbestemming prima te vinden.

Bukit Lawang is de entree naar het National Park Gunung Leuser. Dit is 1 van de 2 plekken op de wereld waar nog orang oetangs leven. We verbleven in Sam’s bungalows waar we ook de 2-daagse trekking geregeld hebben. Echt een aanrader voor als je hier eens bent [e-1f609].

Het had veel geregend en hierdoor was het op sommige plekken erg modderig. Hierdoor was het wandelen soms erg pittig. Ik geloof dat we allemaal wel een keer zijn gevallen en dus onder de modder zaten. Daarnaast scheurden zowel de guide als ik uit onze broek door een te grote stap [e-1f631]. We hebben veel apen gezien, waaronder 6 keer een orang oetang. Maar daarnaast ook alle andere apen die daar leven. Echt bijzonder om daar te lopen tussen de apen. Een aantal apen zijn ‘semi-wild’ en hebben ook een naam. Deze blijven gewoon in de boom als ze je zien en kijken je aan en houden alles in de gaten. Een ander deel van de apen is nog wel wild. Deze gaan eerder van je weg en kijken je niet aan. De bedoeling is natuurlijk dat je op afstand blijft, maar we hadden 1 keer dat er een aap op ons wandelpad kwam. Een zwarte siamang was dit, een soort gibbon. Deze bleef daar zitten en toen waren we echt heel dichtbij. Dit vonden de guides ook wel een beetje spannend merkten we.

Op de eerste dag hebben we veel gewandeld. In totaal hebben we er 7 uur over gedaan om ons nachtkamp te bereiken. Tussendoor veel pauzes genomen om fruit en nasi goreng te eten. Daarnaast had Timo sinds die donderdagavond koorts en voelde hij zich niet helemaal fit. En tijdens het wandelen werden Bas en Daan niet lekker en moesten regelmatig spugen. Gelukkig hadden we hele lieve toerguides mee (3 in totaal voor ons 5-en: 1 vooraan, 1 achteraan en 1 om de tas met drinken te vervoeren). Dus met veel pauzes tussendoor, hebben we ons verblijf voor de nacht bereikt. Om daar te komen moesten we een rivier over. Hiervoor moesten we door het water en vervolgens konden we in een tube (grote band) gaan zitten en werden we naar de overkant getrokken. Dit was een heerlijke afkoeling na een dag wandelen, dus vervolgens meteen in de rivier gebleven. Bas is vervolgens gaan slapen en wij kregen voor ons nieuwe verblijf thee met koekjes. Ons verblijf bestond uit een soort hutje met dunne matrasjes en klamboes. Na de thee is ook Timo gaan slapen. Er was een kok aanwezig en die verzorgde het avondeten, allemaal hapjes waaronder een groente curry. De kinderen hadden we wakker gemaakt voor het eten en ze hebben redelijk gegeten. Toen nog een potje kaarten en om half 9 lagen we allemaal al op ons dunne matje. Het was donker en we waren allemaal wel moe. Maar ja, slapen in de jungle met allemaal nieuwe geluiden op een dun matje was geen pretje. Daan spuugde ’s nachts nog een keer het avondeten eruit en toen werd er gelukkig niet meer gespuugd door de jongens. ’s Morgens hadden we overal pijn.

Na het ontbijt dat bestond uit een mega sandwich met ei, kaas en sla zijn we naar een waterval gegaan. Vervolgens nog wat gekaart en gezwommen. Vervolgens werden alle tubes achter elkaar gebonden en zijn we in een half uur in de tubes de rivier afgegaan terug naar het dorp. Dit laatste in de tubes over de rivier vonden de kinderen toch wel het hoogtepunt van de trekking [e-1f60a].

Wat was het heerlijk om vervolgens te douchen en schone kleding aan te trekken! De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan. ’s Avonds even het dorp in en toen begon ik te spugen. Gelukkig was dit ook van korte duur[e-1f60a].

Zondag zijn we weer vertrokken vanuit Bukit Lawang en zijn we naar Berastagi gereden. Hier zijn meerdere routes naar toe mogelijk en dit was wel even zoeken. We zijn via de kortste route gegaan, deze liep via de jungle. En via een hele slechte weg…. Het was niet druk onderweg, wel veel wegen omhoog met haarspeldbochten waar je moet toeteren zodat een eventuele tegenligger weet dat je eraan aankomt. Dit doen ze overal, dus Remko toetert lekker mee[e-1f60a]. De afstand was 130 kilometer en hier hebben we 4 uur over gedaan. Wat een gehobbel en gebobbel was dit zeg!

Berastagi ligt op 1300 meter hoogte en hier is het veel kouder dan in de rest van het land. Hier komen onze truien en lange broeken goed van pas. Ik denk dat dit ook de enige plek is waar truien en winterjassen verkocht worden[e-1f609]

Vanmorgen zijn we om 4 uur opgestaan om de vulkaan Gunung Sibayak te beklimmen en daar de zonsopgang te zien. Het was best een pittige wandeling in het donker en we hadden 1 kind wat erg aan het mopperen was omdat het zo vroeg was. Ik zal geen naam noemen [e-1f609]. De vulkaan ligt op een hoogte van 2181 meter en het was er behoorlijk koud én er stond veel wind. Het kind dat al aan het mopperen was, vond het daar natuurlijk ook veel te koud. Dus we hebben daar even gezeten om de zonsopgang te zien met een koekje en een banaantje en zijn toen de krater in gelopen. We roken de rotte eieren lucht al steeds, net als dat we het geluid van de vulkaan hoorden, maar in de krater was de lucht nog erger. Op sommige plekken kwam er rook uit de grond. Hier in de buurt zijn 2 vulkanen. Deze is rustig en kan beklommen worden. De andere is onrustig en mag niet beklommen worden. Vervolgens weer naar beneden gelopen en toen zijn we naar een hotspring gebracht. Daar heerlijk in het warme water gelegen. Het mopperende kind had het toen ook weer naar zijn zin [e-1f60a]. Toen nog langs een grote kerk wat de kinderen weer minder leuk vonden. Al met al een mooie ervaring omdat we nog nooit eerder in een krater van een vulkaan gestaan hebben mét geluid en bijbehorende lucht.

Wij gaan nu het dorp weer in. Onze was zal nu wel klaar zijn en de mannen hebben een winkel met visspullen gezien en willen daar graag kijken naar spullen voor ons volgende avontuur; een prachtig onbewoond eilandje waar eigenlijk niet veel te doen is, maar waar we na al dat wandelen en vroege opstaan nu wel erg veel zin in hebben!

Ps. Ik heb contact gehad met waarbenjij.nu en hier hebben we extra fotoruimte gekregen. Ons account 5oprijst.waarbenjij.nu blijft dus gewoon in de lucht[e-1f60a].