17 hotels 1 nieuw huis

Vorige week maandag schreef ik het laatste verslag vanuit Tuktuk waar ik naast het zwembad zat. Nu een week later zit ik aan de eettafel op de Hardenbroek met een bruine boterham met kaas[e-1f609]. We zijn afgelopen zaterdagmorgen weer veilig en wel thuis gekomen.

Vorige week maandag nadat ik het verslag geschreven had, ging het zoals al verwacht flink regenen en hebben we weer gegeten in het restaurant bij ons resort. Dit keer was er geen livemuziek [e-1f609].

Op dinsdag zijn we met de ferry van het eiland gegaan en zijn we terug gereden naar Medan. Omdat we de volgende ochtend al vroeg vlogen, hadden we een hotel in de buurt van het vliegveld uitgezocht. Daar maar weer eens samen met de mannen de gym uitgeprobeerd… deze was zonder airco… gelukkig was het zwembad naast de gym, dus daar konden we daarna prima afkoelen. Woensdagmorgen ging om 6 uur de wekker zodat we nog even gebruik konden maken van het ontbijt voordat we naar het vliegveld reden. We hadden op het vliegveld om half 8 afgesproken met de man van het verhuurbedrijf. Toen wij hem lieten weten dat wij er waren liet hij weten dat hij een half uur later zou komen. Dit was natuurlijk niet handig voor ons omdat wij een vlucht moesten halen. Hij kwam gelukkig zelf met het voorstel dat wij de auto ergens konden parkeren en de sleutel op het reservewiel konden leggen. Dus dit maar gedaan…. Vooralsnog hebben we niets gehoord van deze man, maar we gaan ervan uit dat hij zijn auto gevonden heeft en dat alles goed was. De Toyota Fortuner is ons erg goed bevallen! Het was een 7-zitter en Bas had z’n eigen plekje helemaal achterin. Daarnaast is het een grote auto en dit maakt het rijden op de Indonesische wegen wel makkelijker. Het recht van de grootste is daar echt van toepassing. Helaas wordt deze auto niet in Nederland verkocht.

Van Medan was het een vlucht van 2 uur naar Bangkok. In Bangkok hadden we nu voor een appartement gekozen in het businessdistrict. Natuurlijk was er ook weer een gym en een zwembad waar we woensdag meteen gebruik van gemaakt hebben. ’s Avonds zijn we naar een groot winkelcentrum geweest waar het lekker koel was. Na het winkelen hebben we ’s avonds heerlijk op de bank met z’n allen Fast and the Furious 9 gekeken via Netflix. In de badjassen en met de badslippers van het hotel[e-1f609]. Het was voor allemaal weer genieten om weer eens een filmpje op de bank te kunnen kijken.

De donderdag stond in het teken van shoppen. We hadden via internet meerdere plekken gevonden waar je de mooiste voetbalshirtjes etc. kon vinden. Met het openbaar vervoer, met een taxi en met veel lopen zijn we naar een groot winkelcentrum en naar een grote markt geweest. Het shoppen is goed gelukt!

Na het shoppen zijn we met de taxi terug gegaan naar ons appartement om weer even te zwemmen en bij te komen van al dat shoppen. De laatste avond Bangkok zijn we naar Koa San road en onze favoriete straat Roi Sambuttri geweest. Daar gegeten op de plek waar we aan het begin van onze reis samen met Ellen, Fedor en de jongens gegeten hebben. Daarna heeft Daan nog een paar gympen gekocht en nog een Gucci pet.

Vrijdagmorgen hebben we rustig aan gedaan. Weer naar de gym en het zwembad geweest. ’s Middags zijn we naar een trampoline park geweest. Om half 10 ‘s avonds vlogen we vanaf Bangkok naar Dubai waar we ruim 6 uur later aankwamen. Dubai is een mega groot vliegveld met verschillende hallen waar je met treinen naar toe gaat. Ook al was het dus midden in de nacht, het is daar altijd druk. Na 3 uur wachten vlogen we door naar Amsterdam waar we om 9.15 uur aankwamen. Met regen en slechts 14 graden…. Gelukkig werd het weer ’s middags weer beter.

Bij thuiskomst was oma Los bij ons thuis met een lekkere lunch (harde broodjes met filet americain en koffie uit onze eigen koffiemachine, heerlijk!). Toen hebben we Dex opgehaald die 5 weken naar een hondenopvang geweest is. Dit vonden we wel erg lang, maar gelukkig hield de eigenaresse ons in de afgelopen periode op de hoogte met filmpjes waar een hele blije en enthousiaste hond te zien was. Gelukkig was Dex ook heel blij toen wij hem kwamen halen. We zijn allemaal weer blij dat Dex weer thuis is want we hebben hem wel erg gemist.

Vervolgens zijn we ook meteen weer naar het nieuwe huis geweest. Wij hebben nog steeds erg veel zin om naar ons nieuwe huis te verhuizen! Er is nog wel veel te doen, maar gelukkig hebben we nog 2 weken de tijd voordat we gaan verhuizen. Vandaag is ons huidige huis op Funda op verkocht gezet. Dus nu is het echt verkocht. Morgen komen de kopers al langs om wat dingen op te meten etc. We zijn natuurlijk benieuwd naar deze mensen!

Zaterdag middag ook nog een borreltje gedronken met onze huidige buren wat erg fijn was. Zoals gezegd hebben we erg veel zin om te verhuizen, ook al zullen we onze huidige buren erg gaan missen. We hopen dat we hen op onze nieuwe stek nog vaak gaan zien[e-1f60a].

Verder moesten ook de boeken voor het komende jaar voor Timo en Daan op diverse locaties opgehaald worden voordat ze weer retour gestuurd werden. Hier werden de mannen niet zo blij van… want de boeken zagen er wel ingewikkeld uit. Gelukkig hebben ze deze week nog vrij voordat de school weer begint.

Zondag had ik toch wel last van een jetlag (ik geloof als enige van het gezin), maar dat mocht de pret niet drukken. Wat hebben wij een fijne vakantie gehad! 5 Weken lang samen zijn met z’n allen en alleen maar leuke dingen gedaan. Het was een genot om de jongens samen te zien spelen. Vooral Timo en Daan zijn deze vakantie erg naar elkaar toe getrokken. Ook al hebben ze dezelfde interesses, thuis gaat het niet altijd even soepel. Op reis als er geen anderen zijn moeten ze wel en dan hebben ze samen de grootste lol. Ze hebben samen veel gevist en gevoetbald. Mooi was het nadat de mannen tegen de locals bij Lake Maninjau gevoetbald hadden dat Daan tegen Timo zei dat hij echt goed kan voetballen. Hoe mooi is dat om een compliment van je broertje te krijgen! De jongens vonden 5 weken eigenlijk te kort geven ze aan. En als we in de toekomst nog een keer lang weggaan dan wil Timo zeker weer mee[e-1f60a].

Sumatra is echt een mooi eiland om rond te rijden. Heel divers en veel te zien en te doen. Het is nog wat in ontwikkeling en op sommige plekken vond ik het wel wat van Java hebben: veel moskeeën, maar ook nog veel hangtoiletten en bakken water in plaats van een douche. Er waren niet veel toeristen, maar opvallend vonden wij het aantal Nederlandse gezinnen dat aan het rondreizen was op Sumatra. Vooral bij de jungletrekking in Bukit Lawang kwamen we veel Nederlandse gezinnen tegen. Wij vinden het over het algemeen niet zo leuk om toeristen tegen te komen en al helemaal niet om Nederlandse toeristen tegen te komen. Maar wat we merkten is dat als je wat meer ‘luxe’ zoekt zoals een normaal toilet en een douche, dat iedereen dan voor dezelfde locaties kiest… en dat we daarom op meerdere plekken dezelfde mensen tegen kwamen. Dit is dus wel een beetje dubbel.

Remko was de enige toerist denken wij die op het eiland zelf reed. De Nederlandse toeristen, maar ook de Sumatranen zelf waren onder de indruk als wij ergens aankwamen zonder chauffeur. We hebben vaak de vraag gekregen waar we de auto gehuurd hadden en wat we daarvoor betaald hebben. Het rijden is allemaal goed gegaan en de Sumatranen zijn eigenlijk heel vriendelijk in het verkeer. Bij het nemen van de haarspeldbochten geven de vrachtwagens duidelijk met de richtingaanwijzers aan of er tegenliggers aankomen of dat je kan inhalen. Als je doorhebt hoe er gereden wordt, is het prima toe doen.

De Sumatranen zijn ontzettend vriendelijk en nieuwsgierig hebben we gemerkt. Wij hadden deze reis al in 2020/2021 voor een deel geboekt, maar toen gooide corona roet in het eten. De corona periode was erg zwaar voor het toerisme op Sumatra. Er zijn in die periode veel restaurants en hotels failliet gegaan. De mensen die in de toeristische sector werkzaam waren zijn in die periode gaan werken als boer of in de palmolie. Ook al weten ze dat de palmolie ten koste gaat van het leefgebied van de orang oetang, hier kon men in die tijd geld verdienen. Nu het toerisme weer aantrekt, is er nog steeds leegstand zichtbaar.

Het betalen op Sumatra is soms ingewikkeld. Op veel plekken is pinnen niet mogelijk en ook betalen met een kaart kan niet overal. Het is dus nodig om veel cash te hebben. Daar 100.000 Roepia slechts 6 euro is en dit de hoogste briefgeld is, zit je portemonnee al snel vol met veel briefjes. We hebben dan ook regelmatig hele stapels geld moeten tellen om zicht te hebben op de hoeveelheid geld die we nog hadden.

We hebben al vaker reizen gemaakt door Zuidoost Azië, maar voor het eerst zijn we allemaal een keer ziek of niet lekker geweest. Allemaal niet heel ernstig of langdurig, maar wel vervelend. Daarnaast is Daan erachter gekomen dat hij last van luchtziekte heeft. Hij is vaak misselijk in het vliegtuig en afgelopen zaterdag moest hij zelfs overgeven tijdens het landen. Dit is natuurlijk niet leuk.

Voor de statistieken:

-17 verschillende hotels in de afgelopen 5 weken

-Goedkoopste eten €6,60 incl. drinken

-Goedkoopste hotel €12,- per kamer

-Aantal gereden kilometers op Sumatra 2.421

De komende weken zijn we nog druk in het nieuwe huis. Ik heb een sabbatical en ben deze maand nog vrij. Remko gaat volgende week nog een paar dagen werken, maar is verder ook nog vrij. Hij begint 4 september aan zijn nieuwe baan. De verkoop van ons huis, Remko’s nieuwe baan en mijn sabbatical komen nu erg mooi samen. We zijn erg dankbaar dat we weer een fantastische reis gemaakt hebben en dat we verhuizen naar een super mooi plekje!

Oja, wij zijn nog wel op zoek naar iemand die het leuk vindt om regelmatig wat onderhoud in onze nieuwe tuin te doen. Dus mocht je iemand weten??